In mijn loopbaanpraktijk begeleid ik regelmatig vijftigers die vanwege een reorganisatie of door stagnatie of conflict een nieuwe loopbaanstap moeten zetten. Na de rouwverwerking komt allereerst de heroriëntatie (wat ga ik dan doen?) en vervolgens het verwerven van een nieuwe functie of het vormgeven van eigen ondernemerschap (hoe kom ik daar waar ik wil?). Voor de vijftiger speelt dit op een andere wijze dan voor jongere professionals:
Als vijftiger het je een hele loopbaan achter de rug, waarin je veel werk- en levenservaring en expertise hebt opgedaan. Daarin zijn successen behaald en heeft hij teleurstellingen opgelopen. Hoe kijkt de vijftiger tegen zijn eigen loopbaan aan? Is er tevredenheid of niet? Is er een drang om nog iets neer te zetten of te ontwikkelen? Waar ligt de bezieling? Wat is er nu werkelijk aan de orde? Wat wil je betekenen met de ervaring, know-how en wijsheid, die je hebt opgebouwd? Een stap omhoog is vaak niet meer de behoefte, wel continuering of een ander type rol op vergelijkbaar professioneel niveau.
De vijftiger is doorgaans somber over zijn kansen op de arbeidsmarkt. Wie zit nog op mij te wachten? Helaas zijn beelden over lagere kansen voor een groot deel terecht. En deze stereotype beelden zijn in onze maatschappij ook hardnekkig. Met deze realiteit in gedachten is het van belang om tóch allereerst van eigen kracht uit te gaan: eigen drijfveren en enthousiasme aan de ene kant, competenties, kwaliteiten, ervaring en daarmee waardevolle senioriteit aan de andere kant.
En wees actief en pro-actief. Wacht niet op de vacatures in krant en op vacaturesites. Ga intensief netwerken, wees zichtbaar via bijvoorbeeld LinkedIn. Wees open minded en leer hoe dat in deze tijd gaat. Dan nemen je kansen toe.
